Niet uit het oog en niet uit het hart
We raken onze pupjes niet uit het oog en zeker niet uit het hart. Het eerste nestje van Spetter en Simba is geboren op 25 april 2023 en de wiskundigen binnen de TypischDoodles familie hebben uitgerekend dat het 29 oktober de hoogste tijd werd om bij elkaar te komen voor een nestmeeting van de 7 rollebollende Australian Labradoodle pupjes.
Tante Doedel
We hebben een druk bestaan en hebben daarom tante Doedel gevraagd om een stukje te schrijven over haar beleving van deze dag en gelukkig was ze bereid om weer plaats te nemen achter de laptop….
Er hangt wat in de lucht
Zondagochtend 29 oktober werd ik (tante Doedel) wakker en er hing iets in de lucht. Er staat vandaag wat te gebeuren, waar ik niet van op de hoogte ben gebracht. Een teken aan de wand is als baasje op zoek is naar zijn bril, terwijl die op zijn neus staat. Dan hangt er wat in de lucht…. Of als hij staat te bellen en zich op dat moment afvraagt waar zijn telefoon is. Dan hangt er wat in de lucht….
Tegen 11 uur werden Spetter en ik achter in de auto gezet, maar ik voelde aan mijn theewater dat dit niet een gewone wandeling zou worden. Wat een donkerbruin vermoeden was, werd zo langzamerhand een zekerheidje.
De speelweide
Op de speelweide in het Voorsterbos aangekomen, wat vaker een startpunt is van onze wandeling, werd het mij duidelijk. Daar liepen al een aantal bekende kuifjes rond. Australian Labradoodle pups van Spetter!! Ik kon ze alleen door de geur herkennen, want ze leken niet meer op de bolletjes wol van een half jaar geleden. Wat waren ze gegroeid!!!
Een ware chaos
Ze waren allemaal zo opgewonden dat ze elkaar weer zagen. Ze renden door elkaar heen, springend, rollend, duikend naar de volgende horde. En door en door, onvermoeibaar zoals het lijkt. Je zou verwachten dat Spetter daar als wijze moeder tussen zou staan en de groep tot order zou roepen. Even rustig nu Rosa met jouw prachtige lange manen… Laat Raffa even met rust… Maar de praktijk bleek anders. Spetter werd onderdeel van de kluwen wol die door elkaar heen stuiterden en rolden.
Een ware chaos en dan voel ik mij als tante Doedel geroepen om order af te dwingen. En dat doe ik dan door midden op het veld stil te gaan staan en gewoon te beginnen met blaffen. En als niemand hierop reageert, dan blaf ik nog een keer en nog een keer en nog een keer.
Maar de chaos bleef chaos. Sterker nog, Dushi ging zoals vanouds nog een keer aan mijn oor hangen. Ik heb toen maar besloten om de boel de boel te laten en de chaos maar te accepteren.
Brasserie de Voorst
Na een dik kwartier stoeien werd de wandeling naar brasserie “De Voorst” in gezet, waar vrouwtje de serre had gereserveerd om een kopje koffie/thee of een frisje te nuttigen. Zoals we gewend zijn, werden we daar gastvrij ontvangen door het personeel. Daar kwamen niet alleen de pups, maar ook ikzelf tot rust en gaven we de baasjes even de tijd om over hun ervaringen van het afgelopen half jaar te praten. Houdt Yuna ook zo van vers vlees? Slaapt Indy de nacht al door? Loopt Ayla al los in het bos? En houdt Bente wel of niet van borstelen? En wat doe je nu als ze daar niet zo dol op is? Vaak heb ik de baasjes knikjes van herkenning zien geven. Lijkt logisch omdat ze dezelfde ouders hebben, maar het is natuurlijk niet vanzelfsprekend.
Fotoshoot
Nadat de drankjes genuttigd waren, nam ik het initiatief om de wandeling naar de auto’s weer in te zetten. Maar voordat we werkelijk afscheid zouden nemen, werden de pups gezamenlijk en afzonderlijk nog op de foto gezet door Marije van Mije Photography. Ik heb persoonlijk het goede voorbeeld proberen te geven, maar dit leidde niet tot een georganiseerde fotoshoot. Het werd een schouwspel van chaos, want…… ze moesten even stil staan of zitten, de snorharen moesten in de plooi en vergeet vooral niet om mooi te kijken… en klikken maar. De lat werd nog wat hoger gelegd, toen het idee werd geopperd om de honden samen zonder de baasjes te fotograferen 🙂
Bedankje
Velen van de baasjes moesten toch een flink stuk rijden om deze vrolijke bijeenkomst bij te wonen en ik voel me toch namens de TypischDoodles familie geroepen om iedereen te bedanken voor de gezelligheid. Wat was het leuk en fijn om te zien dat alle pupjes zo goed geland zijn bij hun baasjes.
Groetjes van tante Doedel.